Kotiomkin -Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666)

Kotiomkin komt uit Italië. Dit tweetal maakt instrumentale, progressieve nummers waarin ze onder andere Stoner en doom aan toevoegen. Aangevuld met invloeden uit Italiaansesoundtracks van de jaren ’60 t/m ’80.
De cover van Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666) is een verwijzing naar de nummers. Bijvoorbeeld naar ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento’ (Zet de duivel in het klooster)

‘Fatal Commestio’ start met een ‘gil’, dan zijn er zware elektronische klanken waar enkele gesproken zinnen aan toegevoegd zijn. Het tempo gaat omhoog en er zijn wat ‘funk’ invloeden in verwerkt.je proeft bijna de sfeer uit een oude serie of film. Bovendien hoor je af en toe een ratelend geluidje. Na een wending is het compleet anders, lage tonen plus percussie met leuke details.  Enkele wendingen verlopen geleidelijk, andere plotseling. De lage en zware doom/stoner sound is groezelig en vet dik aangezet. Dit houdt een tijdje aan, daarna sterft deze openingstrack langzaam weg.

Na gesproken sampling is de donkere sound maar kort te horen, melodie en ritme nemen ‘Sexy Averno’ over. Dit wordt weer afgewisseld met groezelige klanken.  Deze zware klanken hebben zowel elektronische als bas -sound, beide komen onder de vingers van Enzo P. Zeder vandaan.  Regelmatig wordt dit prima aangevuld met drums.  Al laat Gianni Narcisizijn stokken zo nu en dan met rust. Het ratelend geluidje is ook hier te horen. De muziek is mysterieus, soms bijna bizar. Daardoor niet zo toegankelijk, maar wel boeiend. Er zijn volop veranderingen in tempo, volume, invloeden en stijlen.

In ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento’ verlopen diverse wendingen niet perfect. Jammer want het is een goed nummer, met een vleugje lichtere muziek maar ook aangename bas grooves. Er is een prima dynamiek in het drummen. Het lichtere slagwerk op de cimbalen vormt een mooi samenspel met de duistere klanken. Het ratelend geluidje is weer toegevoegd.  De rust is verrassend gespeeld. Vlak voor het gave einde is er een onrustig stukje ingelast.

‘Vilan Chesserton‘ heeft een rustig, langzaam intro. Als je niet beter weet zou je een sombere ballad verwachten, waar een diepe doorleefde, rokerige stem ieder moment kan gaan zingen. De uiterst kalme sfeer van een heuse ballad houdt een tijdje aan. Na ruim drie en halve minuut wordt de muziek zwaar een groezelig. Het tempo is niet zo heel veel hoger geworden.  Ineens is de muziek minimalistisch. Even later hoor je het vervormde geluid van donder en bliksem. Dit wordt aangevuld dan wel afgewisseld met uiterst lage tonen en/of enkele elektronische klanken. Enkele wendingen later eindigt dooft deze epic mooi uit.

Er zijn heerlijke langzame stukken in ‘Satanasso “Protettore” Delle Donne’, maar op andere momenten ligt het tempo best hoog. Na een staccato stuk is er een spanningsboog of dit nummer wel of niet afgelopen zou zijn, maar het gaat verder. Het ratelend geluid dat we eerder hoorde komt paar keer terug. Dan eindigt dit laatste nummer toch nog vrij onverwacht.

Het ratelende geluidje is een terug kerend fenomeen op dit album. Van sommige lage, tonen weet je niet of nauwelijks of ze van de bas of synthesizer afkomstig zijn. De zware, groezelige sound is veelvuldig aanwezig. Maar door de structuur van de nummers is het niet te overdadig. Door de kleine line up en het genre, zijn de mogelijkheden beperkt. Kotiomkin is er vrij goed in geslaagd om er een gevarieerd album van de maken.
(72/100 Subsound records)

Tracklist Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666)

1 Fatal Commestio – 06:38
2 Sexy Averno – 6:55
3 Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento – 05. 54
4 Vilan Chesserton – 10.51
5 Satanasso “Protettore” Delle Donne – 08:32

Line up Kotiomkin

Enzo P. Zeder: Bas & Analoge Synthesizers
Gianni Narcisi: Drums