Toxikull – Cursed and punished
Ondanks dat Toxikull pas in 2016 is opgericht, is de band al vrij productief. De Portugezen produceren al in hetzelfde jaar van oprichting hun 1e album en in 2018 een EP. En nu dan alweer hun 2e album.
Het album trapt genadeloos af met het titelnummer, een heerlijk recht-toe-recht-aan thrashnummer met een lekker groovend refrein wat direct in je kop blijft hangen en een uitstekende gitaarsolo. Ook ‘Sacred Whip’ is een regelrechte thrasher, de break zorgt voor de welkome afwisseling. Het is echter niet alleen speed/thrash wat de klok slaat, mid/uptempo nummers als ‘Killer night’ en ‘Rising dust’ maken ook een zeer goede indruk. Afsluiter ‘In the name of evil’ is een regelrechte Mercyful Fate-song, een erg lekker klinkend nummer en daarmee flink afwijkend van de andere nummers.
Ondanks de veelal gehoorde kritiek op nieuwe speed/thrashbands dat ze niet vernieuwend / origineel klinken (persoonlijk denk ik dan, in welk ander al jaren bestaand metalgenre zie je die continue vernieuwing dan wel vaak ?!), heeft Toxikull al best een vrij aardig eigen geluid, voor het gewilde vergelijk houd ik het zelf op een mix tussen Evil Invaders en Striker.
Met een afwisselend album, uitstekende nummers en een goede productie (kan wat helderder klinken), brengt Toxikull een uitstekend 2e full-album op de markt en is het te hopen dat zij hiermee optredens hogerop in Europa kunnen bewerkstelligen. (84 / 100) (Metal on metal)
