Damnation Angels – Fiber Of Our Being

Bij de Britste symfonische metalband Damnation Angels zijn een paar wisselingen in de bezetting geweest. De nieuwste bandleden frontman Iggy Rod  (Ignacio Rodriguez) en bassist Nic Southwood waren er al bij tijdens hun Europese tour in 2015, waar ze support act waren voor Threshold. Het ‘Fiber Of Our Being’ is het eerste album waarop dit tweetal te horen is.

 De mix van metal en symfonie is er meteen bij de instrumentale opening van dit album.

Als de drums erbij komen, is het ritme van ‘More Than Human’ opzwepend. Iggy heeft een krachtige stem en een vrij duidelijke uitspraak. Het ritme blijft een tijdje opzwepend, en heeft soms een vleugje pop. De achtergrondzang is prima toegevoegd, en vormt een mooi geheel met de rest. Deze openingstrack is zowel boeiend als toegankelijk.

 Ook ‘Railrunner’ heeft voldoende veranderingen tussen de metal en de klassieke elementen. Iggy kan zowel de powerstukken als de klassieke delen prima aan. In de rustig delen komt de warmte in zijn stem mooi tot zijn recht. 

 De melodie van ‘Fiber Of Our Being’ blijft heerlijk in je hoofd kleven. Door de opzwepende opbouw zing je het refrein van deze titel track al snel voluit mee. De gitaar scheurt heerlijk door een instrumentaal stuk heen. Het plotselinge eind is verrassend.

 ‘Our Last Light’ heeft een prachtige klein gespeeld en gezongen start. De opbouw naar meer tempo en volume is prima.

In alle nummers verlopen de wendingen goed, maar het patroon van de wendingen zelf is niet heel verrassend. Er blijft een prima mix en /of afwisseling tussen rock/metal en klassiek. De koorzang en/of achtergrondzang zorgt voor een mooie aanvulling. Vocale delen worden prima afgewisseld met instrumentale stukken, waarin het tempo soms flink hoog ligt. Regelmatig zijn er heerlijke gitaarsolo’s. Dit alles zorgt voor pakkende en toegankelijke nummers.

 Er staat één epic op deze cd, en dat is ‘Remnants Of A Dying Star’. De eerste paar seconden zijn rustig, de metal wordt stap voor stap opgebouwd. Ineens houdt de muziek zich bijna stil, en Iggy zingt enkele zinnen zo goed als solo. Als tempo en volume in zang en muziek toenemen,  smelt de koorzang mooi samen met de klassieke invloeden. Het mysterieuze stuk zorgt voor een aangename spanningsboog, de voorspelbaarheid is even helemaal weg. Hoewel het opzwepende stuk niet heel origineel is, knalt het wel heerlijk uit de speakers. De opbouw naar het einde is gaaf!

 Door de vrouwelijke zang heeft ‘A Sum Of Our Parts’ een verrassend intro. De warme stem van Iggy past er prima bij. Daarnaast klinkt zijn stem af en toe vervormd. De toegevoegde geluidjes halen wat aandacht weg van de klassieke elementen. Dit laatste nummer heeft een mooie mix van poprock met klassieke elementen.

 Iggy heeft best een groot bereik, zijn stem kan de hoge noten prima aan. Zijn veelzijdige stem past zowel bij de metal, als bij de klassieke delen. De contrasten tussen de forte en pianissimo, dus tussen de hard en zacht gespeelde delen is prima. Maar de bas en de gitaren hadden soms wat meer ‘body’ mogen hebben. De drumvellen lijken vrij strakgespannen, waardoor de minder ‘donderend’ klinken. Ik mis de echte warmte in de symfonische delen. Dus qua geluidskwaliteit ontbreekt er een stukje dynamiek verschil tussen rock/metal en klassiek. Daardoor is de instrumentale diepgang net niet groot genoeg. Toch is het heerlijk om het volume flink open te draaien en lekker mee te zingen. Want ‘Damnation Angels’ heeft  met ‘Fiber Of Our Being’ een toegankelijke en opzwepende plaat afgeleverd, waarvan de melodieën al snel in je hoofd blijven kleven. (79/100) (Eigen Beheer)

Line up:

William Graney – Gitaren
Iggy Rodriguez – Zang, gitaar
John Graney – Drums
Nic Southwood – Bas

Tracklist

1. More Than Human
2. Railrunner
3. Fiber Of Our Being
4. Our Last Light
5. Rewrite The Future
6. Fractured Amygdala
7. Greed And Extinction
8. Remnants Of A Dying Star
9. A Sum Of Our Parts