Blue Öyster Cult – The Symbol Remains

De succesjaren
Blue Öyster Cult is een van de boegbeelden uit de Amerikaanse hardrockscene in de jaren ’70 en ’80. Zes platinaplaten in de U.S.A. en wereldwijd meer dan 25 miljoen verkochte platen staan stevig op de teller.  Vampieren, UFO’s, het hiernamaals, Sci-Fi, psychedelica en alchemie zijn de door hen meest bezongen onderwerpen. Creativiteit ten top dus, tekstueel, maar vooral muzikaal. Wie herinnert zich niet de grote hits ‘Godzilla’ en ‘Don’t Fear The Reaper’. Nummers van weleer die ook nu nog kunnen rekenen op regelmatige airplay.

Eindelijk een nieuw album
Ondanks deze successen is BÖC altijd een cultband gebleven. Maar wel een cultband die het tot stadionact met een grote schare fans geschopt heeft. Sinds 1970 hebben ze een enorme staat van dienst en discografie. 14 studioalbums en 5 liveplaten zijn geproduceerd tot 2001. En toen werd het stil…… Hoewel?
Zo nu en dan verscheen er de afgelopen jaren wat onuitgebracht materiaal tijdens Record Store Days (gelimiteerde oplages vinyl) onder de noemer ‘Rarities vol.1 &2. Ook is de band, niet gehinderd door bezettingswisselingen, altijd live blijven spelen. Maar nieuw studiowerk is al bijna 20 jaar niet verschenen ondanks vele verzoeken van de fans. Daar komt nu eindelijk verandering in met ‘The Symbol Remains’!

The Symbol
In juli 2019 tekende BÖC een  platencontract bij Frontiers Music nadat men daar lucht had gekregen dat bandoprichters Donald “Buck Dharma”Roeser en Eric Bloom voornemens waren om een nieuw album op te nemen. ‘The Symbol Remains’ komt 9 oktober op de markt en om de aandacht van het grote publiek te trekken werden er eerder dit jaar maar liefst vier live albums met oude opnames uitgebracht.
De titel verwijst naar het beroemde “hook and cross” logo van de band, dat net als de naam Blue Öyster Cult bedacht werd door manager Sandy Pearlman. Het altijd herkenbare geluid komt grotendeels door het gitaarspel en de songwriterscapaciteiten van zanger/gitarist Buck Dharma. Zijn melodieuze zang staat haaks op de rauwe stem van Eric Bloom, die veelal de heavy stukken voor z’n rekening neemt. Een derde troef is de stem van multi-instrumentalist Richie Castellano, die qua bereik ergens tussen Dharma en Bloom in zit. Logisch dat met deze gevarieerde zang het hardrockgenre breed verkend kan worden en de 14 nieuwe nummers een dwarsdoorsnede van de hele BÖC discografie zijn. Voor een band die 50 jaar geleden werd opgericht is het knap dat hoge kwaliteit altijd gewaarborgd is gebleven. ‘The Symbol Remains’ is hierop geen uitzondering en is een uitstekend 15^e studioalbum, waarop riffs en gitaren de overhand hebben. Eerdergenoemde zang klinkt als vanouds en de refreinen  wekken steeds een herkenbare herinnering naar het verleden op.

Classic Rock met een knipoog naar Iron Maiden, Eagles, Metallica, Thin Lizzy, Deep Purple en 80’s FM Radio rock doen het album zeer divers klinken en het zou me niks verbazen als  ‘The Symbol Remains’ het tot een van de beste releases van 2020 gaat schoppen.
BÖC is terug op een tijdstip dat meer dan welkom is. Briljante plaat! (90/100) (Frontiers Music s.r.l.)

Tracklist

That Was Me

Box In My Head

Tainted Blood

Nightmare Epiphany

Edge Of The World

The MachineTrain

True (Lennie’s Song)

The Return Of St. Cecilia

Stand And Fight

Florida Man

The Alchemist

Secret Road

There’s A Crime

Fight

Line up

Eric Bloom – zang, gitaar
Donald “Buck Dharma” Roeser – zang, lead gitaar
Richie Castellano – zang, gitaar
Danny Miranda – bas
Jules Radino – drums