AC/DC – Power Up
|Er zijn maar weinig zekerheden in het leven, zeker in deze tijd niet, maar wèl dat we van te voren weten hoe een nieuw AC/DC album klinkt. En 45 jaar na debuutalbum ‘High Voltage’ zouden we ook niet anders willen. Toch? De voortekenen voor sowieso een nieuw album na ‘Rock or Bust’ uit 2014 waren allesbehalve gunstig. Tijdens de laatste tournee in 2016 verliet de alweer 73-jarige Brian Johnson vanwege gehoorproblemen de karavaan en werd verrassend genoeg vervangen door Axl Rose. Drummer Phil Rudd ontbrak al omdat de rechter hem huisarrest had opgelegd vanwege het plannen van een moordaanslag en bezit van verdovende middelen. Bassist Cliff Williams stapte na de tournee op om meer tijd voor zichzelf te hebben. En oprichter Malcolm Young had de band bij de release van ‘Rock or Bust’ al verlaten vanwege dementie. Hij overleed in 2017 op 64-jarige leeftijd. Tijdens de tournee verving neef Stevie Young hem. Er zijn bands op leeftijd die voor minder de handdoek in de ring gooien en genieten van een welverdiend pensioen.
Maar oerlid, gitarist Angus Young heeft zowaar iedereen op één of andere manier weer bij elkaar gekregen en samen doken ze wederom met Brendan O’Brien, AC/DC’s producer sinds 2008’s ‘Black Ice’, in Toronto de studio’s in. En het resultaat mag er wezen, want hij klinkt weliswaar erg vertrouwd, maar ook weer erg lekker. Twaalf typische AC/DC songs van een dikke 3 minuten krijgen we voorgeschoteld. Deels heeft Angus hier Malcolm Young’s overgebleven riffs voor gebruikt. Het geluid is prima, al ben ik ook wel benieuwd wat een andere producer had weten toe te voegen, want dat droge (gitaar)geluid van O’Brien kennen we nu wel, ook van zijn Pearl Jam producties. Grootste verrassing is dat Brian Johnson helemaal terug is, zijn schreeuwstem klinkt als vanouds!
Opener ‘Realize’ start zoals tientallen AC/DC songs en is een prima uptempo rocker die de boel lekker aanzwengelt, en meebrulbaar, met dank aan de massale achtergrondzang. ‘Rejection’ is wat meer in de blues geworteld en is geen uitschieter. Dat is meestamper en eerste single ‘Shot in the Dark’ wel. Aanvankelijk deed ik hem af als ‘AC/DC-by-the-numbers’, maar het refrein blijft in je kop zitten, zoals dat hoort bij een hit en stilstaan is geen optie. Ook al is dit geen nieuwe ‘Thunderstruck’ of ‘Highway to Hell’. Zowaar een wat afwijkend, ietwat ongemakkelijk ritme bij het intro van ‘Through the Mists of Time’. Alsof Phil Rudd er zelf ook van schrikt, schakelt hij snel over naar de bekende simpele beat. Verder een prima, zelfs wat poppy song, waar Angus’ gitaarsolo lekker binnen dendert, maar helaas (zoals vrijwel al zijn solo’s hier) voorbij is voor je het weet. Net als het nummer.
Het bluesy ‘Kick You When You’re Down’ heeft me een veel te simpel refrein, met dat ‘oh no’ in de achtergrondzang. Het gitaartje in ‘Witch’s Spell’ doet wat denken aan ‘For Those About to Rock’ of ‘Who Made Who’, en is verder een prima nummer. Zo heeft het erg fijne, harde, snelle ‘Demon Fire’ wat raakvlakken met ‘Whole Lotta Rosie’, maar dan net wat minder catchy, maar is wel één van de uitschieters. Het rechttoe-rechtaan, vuisten in de lucht ‘Wild Reputation’ lijkt geschreven voor een live-setting. ‘No Man’s Land’ is wat trager en heeft zo’n typisch herkenbaar AC/DC refrein. ‘Systems Down’ lijkt op ‘Mistress for Christmas’ van ‘The Razor’s Edge’, en rockt prima de speakers uit. ‘Money Shot’ is niet meer dan okee en afsluiter ‘Code Red’ heeft een lekker gitaarloopje en refereert aan ‘Back in Black’.
Geen verrassingen dus op deze ‘Power Up’, behalve dan dat hij daadwerkelijk gemaakt is. Wel een fijn en traditioneel AC/DC album in de lijn van de voorgangers ‘Black Ice’ en ‘Rock or Bust’. Het niveau van toppers als ‘Back in Black’ of ‘Highway to Hell’ wordt niet gehaald, maar halverwege de jaren tachtig heeft AC/DC ook een aantal kwalitatief veel mindere platen uitgebracht. Voorspelbare consistente kwaliteit dus weer, hier valt geen rocker zich een buil aan. Fijne opbeurende plaat ook voor deze duistere tijden. Nu nog een tour…
(83/100 – Columbia/Sony Music)
Tracklist
1. Realize 3:37
2. Rejection 4:06
3. Shot in the Dark 3:06
4. Through the Mists of Time 3:32
5. Kick You When You’re Down 3:10
6. Witch’s Spell 3:42
7. Demon Fire 3:30
8. Wild Reputation 2:54
9. No Man’s Land 3:39
10. Systems Down 3:12
11. Money Shot 3:05
12. Code Red 3:31
Line up
Angus Young – lead guitar
Brian Johnson – lead vocals
Phil Rudd – drums
Cliff Williams – bass guitar, backing vocals
Stevie Young – rhythm guitar, backing vocals
(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)