Alan Parsons – The NeverEnding Show

Facebookrssmail

De legendarische studio maestro Alan Parsons, wie kent hem niet. Was in de jaren ’60 en ’70 als engeneer in dienst van de Londense Abbey Road Studios en had op 18 jarige leeftijd al credits op het gelijknamige Beatles album. Als opnametechnicus experimenteerde hij zeer succesvol met de  geluidseffecten die toen mogelijk waren. Ervaring met zang en een gevarieerd aantal instrumenten komen goed van pas. In 1977 staat hij op plaats 13 van beste zangers wereldwijd, terwijl hij zelden een noot zingt!

Parsons staat als engeneer /producer vermeld op platen van o.a. The Beatles, Al Stewart, Symphonic Yes, Steven Wilson en Blackfield. Grootste succes had hij met Pink Floyd’s ‘Dark side of the moon’, maar zijn prestaties op het album ‘Atom heart mother’ zijn minstens zo opmerkelijk. Wellicht is de kakafonie van geluiden in het nummer ‘Alan’s psychedelic breakfast’ naar hem vernoemd. En dat alles voor een weekloon van 35 pond. Hij had eens moeten weten…..

Toen hij na het enorme succes van ‘Dark side of the moon’ opnieuw door Pink Floyd benaderd werd voor opvolger ‘Wish you were here’, sloeg hij het aanbod resoluut af en vond dat het tijd werd voor een wending in z’n loopbaan. Met collega producer/muzikant Eric Woolfson richtte hij The Alan Parsons Project op. Een project met steeds wisselende muzikanten uit bands die door hen geproduceerd werden, voornamelijk Pilot en Ambrosius. Tussen 1976 en 1990 worden 11 studioalbums opgenomen. Tot in de puntjes verzorgde symfo/prog met arrangementen door Parsons zijn het handelsmerk. De muziek levert maar liefst 13 grammy-nominaties op en een aantal radiovriendelijke songs worden wereldhits. Ook moeten het prachtige artwork van Hipgnosis, de organisatie achter de Pink Floyd hoezen, vermeld worden.

Het gekke is dat live optredens taboe zijn. Welgeteld één keer, in 1990, word voor een publiek gespeeld. Daar komt na 1990 verandering in als Parsons met het project stopt en onder zijn eigen naam een solocarrière begint. 5 studio en 4 live platen zien het levenslicht, waarop Parsons zelf sporadisch gitaar, keyboards, percussie en zang voor z’n rekening neemt. Hij speelt alles moeiteloos, maar maakt nauwelijks van z’n talenten gebruik. Laat het liever aan z’n band over. Hij is bovenal het brein van het grote geheel.

Live album no. 5 wordt op 5 november uitgebracht. Titel van dit dubbelalbum is ‘The NeverEnding Show, live in The Netherlands’. Opgenomen op 5 mei 2019 in Tivoli te Utrecht tijdens de uitgebreide wereldtour ter promotie van Parsons’ laatste studioalbum ‘The Secret’. De band in topvorm speelt voor een enthousiast publiek. Ditmaal onder de naam Alan Parsons Live Project, met een compleet andere bezetting dan de band van weleer en met goedkeuring van Eric Woolfson.

CD1 start met ‘One note symphony’, afkomstig van ‘The Secret’. Daarna is het een feest der herkenning met louter bekende songs uit het verre verleden. Wat meteen opvalt is de perfecte productie (hoe kan het ook anders), de harmony vocals en het mooie gitaarwerk van de heren Jeff Kollman en Dan Tracey. ‘Don’t answer me’, ‘The raven’, ‘Damned if I do’, ze zijn er allemaal. Maar hoogtepunten van CD1 zijn ‘Psychobabble’ met schitterend experimenteel gitaarwerk en het ingetogen ‘Don’t let it show’.

CD2 start met het instrumentale ‘I robot’. Perfect uitgevoerd en bijna niet van de studioversie uit 1977 te onderscheiden. Dan volgt wat onbekender werk van later solowerk. In ‘Primetime’ wordt zelfs een stukje uit het Wilhelmus verstopt. We zullen weten dat het album in Nederland is opgenomen!

De tweede helft van CD2 bestaat uit bekendere stukken zoals ‘Sirius’, ‘Eye in the sky’ en uiteraard ‘Old and wise’. Bonus is studiotrack ‘The NeverEnding Show’, een voorproefje van het nieuwe, in 2022 te verschijnen soloalbum van Parsons. Wéér zo’n typisch Alan Parsons nummer in zijn zeer herkenbare stijl. Laten we hopen dat de Alan Parsons Live Show voorlopig “neverending” is en ook z’n nieuwe plaat weer live ten gehore gebracht gaat worden. De 2cd/dvd en bluray verschijnen 5 november. De 3LP in zwart, transparant en blauw vinyl verschijnen 10 december. (80/100) (Frontiers Music s.r.l.)

Tracklist:

CD1

One Note Symphony
Damned If I Do
Don’t Answer Me
Time
Breakdown + The Raven (Medley)
I Wouldn’t Want To Be Like You
Psychobabble
Luciferama
Don’t Let It Show

CD2

I Robot
Limelight
Standing On Higher Ground
As Lights Fall
I Can’t Get There From Here
Prime Time
Sirius + Eye In The Sky (Medley)
Old And Wise
(The System Of) Dr. Tarr And Professor Fether
Games People Play
The Never Ending Show (New Studio Audio Track) Bonus Track



LINE-UP:

P.J. Olsson: Lead Vocals, Acoustic Guitar, Percussion
Todd Cooper: Vocals, Sax, Recorder, Acoustic Guitar, Percussion
Jeff Kollman: Guitars, Vocals
Tom Brooks: Keyboards, Vocals
Dan Tracey: Guitars, Vocals
Guy Erez: Bass, Vocals
Danny Thompson: Drums, Vocals
Jordan Asher Huffman: Guest Vocals

Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ