Jared James Nichols – Jared James Nichols

Facebookrssmail

De in Nashville wonende bluesrocker Jared James Nichols opent het jaar lekker stevig met zijn derde soloplaat, getiteld naar hem zelf. Het is zo’n van-dik-hout zaagt-men-gitaren-plaat geworden, oftewel boordevol gitaarsolo’s, een hele vette livesound en niet al te vernieuwende doch lekkere beuk-blues-songs. Het rockt allemaal een malle, maar is hier en daar net wat te ongepolijst. Denk aan een Tyler Bryant of een Philip Sayce en je hebt een aardig idee.

Dat de goede man gitaar kan spelen is een understatement. Ik zag hem zes jaar geleden optreden in het voorprogramma van Glenn Hughes in de Bosuil en het was alsof Ted Nugent stond te raggen, alleen dan wat bluesiër en met nog meer energie. Zijn rauwe Gibson Les Paul geluid en de prima stage-persoonlijkheid deden me hopen op een eigen tour door ons land, maar wellicht dat dit nieuwe album daar de aanleiding voor wordt.

Openers ‘My Delusion’ en ‘Easy Come, Easy Go’ rammen fijn je huiskamer binnen met die live-in-de-studio-in-your-face-sound. De uptempo blues zal echter geen Grammy’s gaan binnenharken, daarvoor is het gebodene te doorsnee en veer je met name op bij de vette gitaarsolo’s. Van de twee zit ‘Easy Come’ net wat vernuftiger in elkaar, ook qua gitaargeweld. Single ‘Down the Drain’ schakelt een versnelling terug en weet te beklijven. Al valt hier de vocale beperkingen van Nichols wel op. Zijn rauwe stemgeluid is net wat te eentonig. Een echte zanger zou welkom zijn.

Het trage ‘Hard Wired’ is heavy en de lange solo komt heerlijk binnen. De prima ‘Skin ‘n Bone’ is wat lichter van toon, heeft een herkenbaar refrein en biedt wat afwisseling tussen het geweld. Ook het afwisselende ‘Long Way to Go’ zit goed in elkaar. Waarna we met ‘Shadow Dancer’ de eerste semi-ballad horen. In de staart vallen nog de lekker voortstampende ‘Hallelujah’ en het goede, meest bluesy nummer ‘Saint or Fool’ op. De mooi opgebouwde ballad ‘Out of Time’ besluit het album met natuurlijk weer een weergaloze solo.

Het is helaas niet het album geworden waar ik op basis van zijn in 2022 uitgebrachte erg fijne single ‘Threw me to the Wolves’ op had gehoopt. Het rauwe geluid en de overrompelende drums maken het een wat vermoeiende luisterervaring, hoe goed zijn gitaarwerk ook is. Een iets geproduceerdere sound en wat originelere nummers hadden de eindscore flink verhoogd. Maar ongecompliceerde geheel draait lekker weg, dat dan weer wel. (75/100 – Black Hill Records)

LINE-UP

Jared James Nichols – vocals, guitar
Erik Sandin – bass, backing vocals
Dennis Holm – drums

TRACKLIST

  1. My Delusion 2:26
  2. Easy Come, Easy Go 4:17
  3. Down the Drain 3:28
  4. Hard Wired 4:00
  5. Bad Roots 3:29
  6. Skin ‘n Bone 3:23
  7. Long Way to Go 2:47
  8. Shadow Dancer 5:04
  9. Good Time Girl 2:34
  10. Hallelujah 3:06
  11. Saint or Fool 3:54
  12. Out of Time 4:33
Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ