Imperial State Electric – Honk Machine

Zanger en gitarist Nicke Andersson was de frontman van The Hellacopters maar in 2008 viel deze band uit een. Nicke besloot om een nieuwe band op te richten en de bandnaam werd Imperial State Electric. Nicke haalde de volgende rockers er bij: Dolf de Borst, bas en achtergrondzang. Tobias Egge, gitaar en achtergrondzang. En Thomas Eriksson, drum en percussie. Imperial State Electric speelt rock-’n- roll met een mix van sixties pop. Honk Machine is alweer hun vierde album.

Het album start lekker rockend met ‘Let me throw my life away’. De tekst is vrij goed te verstaan en niet al te ingewikkeld waardoor het na een paar keer luisteren al makkelijk mee te zingen is.

De tracks die volgen hebben ook deze opzet maar toch zit er voldoende verschil in om het boeiend te houden. De track die duidelijk ander is , is ‘Walk on by’ is wat meer “laid back”. Nicke’s stem klinkt hier warmer en mooier dan bij de uptempo nummers. Het lichte schorretje op zijn stem komt mooi naar voren. De emotie op zijn stem wordt een deels teniet gedaan door de achtergrond zang, waardoor deze track ‘sixties-zoet’ klinkt.

‘Lost in losing you’ heeft een korte drumsolo, die gerust wat langer had mogen duren. Dit soort leuke toevoegingen geven net dat beetje extra, dat had wat vaker gemogen. Up-tempo rock in ‘It ain’t what you think’ als afsluiter geeft een lekker scheurende gitaar en de bijna vrolijke sound van de rock nodigt uit om de volumeknop een slinger naar rechts te geven.

De totale speelduur van Honk Machine is maar iets meer dan een half uur, en dat voor 11 nummers. Over het algemeen zijn het vrij eenvoudige teksten zonder al te veel diepgang, maar blijft het onvoorspelbaar. Naast de ijzersterke intro’s is het wel erg jammer dat bijna alle nummers aan het einde weg worden gedraaid. Een mooi staand einde zou veel beter tot z’n recht zijn gekomen. Al met al, een prima album met wat kleine haperingen.

(7/10) (Psychout Records)