Komatsu – Recipe For Murder One
De naam van het Eindhovense Komatsu is afgeleid van de Japanse fabrikant van bulldozers en mijnbouwmachines met dezelfde naam. En met recht, de sludgemetal van Komatsu dendert over je heen als een bulldozer. ‘Recipe for Murder One’ is alweer het tweede album van Komatsu. Aan alles is te merken dat de band sinds ‘Manu Armata’ uit 2013 heel veel podium meters heeft gemaakt. Op de nieuweling klinkt de band krachtiger, compacter en veelzijdiger dan ooit. Komatsu heeft dan ook de kans gekregen om in de keukens van de allergrootsten in de stoner scene mee te kijken. De band heeft met stoner legendes John Garcia en Nick Oliveri het podium mogen delen. De laatste zingt ook mee op ‘A Recipe For Murder One’.
Op ‘Recipe for Murder One’ laat Komatsu zichzelf van haar veelzijdige kant zien. Loodzware sludge metal riffs worden afgewisseld met groovy stoner rock en zelfs psychedelische drones. Het album opent met ‘Scavengers’, dat met zijn pompende rauwe riffs en beukende ritmes als een ronkende en rokende bulldozer over je heen walst. In ‘The Sea is Calm Today’ neemt de band wat gas terug, de massieve riffs rollen traag over je heen als golven in de zee. Halverwege valt het even stil en tergend langzaam bouwt de riff zich weer waarmee ‘The Sea is Calm Today’ bol staat van de onderhuidse spanning. In ‘How’s About Billy?’ zingt Mo Truijens “I’m my own worst enemy, but enough about me, how’s about Billy?” over een killer stoner riff. Op het beklemmende ‘Lockdown’ horen we de kenmerkende stem van Nick Oliveri.
Met ‘A Dish Best Served Cold’ hebben we een van de hoogtepunten van het album te pakken. Het nummer start groovy met fuzzy gitaren en net als je in de groove opgaat wordt het gaspedaal even tot de bodem ingetrapt. Door het contrast komen de lompe riffs nog harder binnen. Nieuwsberichten over onverklaarde geluiden vormen de inleiding tot de “psychedelic assault” van ‘WTF’. Het titelnummer is ook gelijk het hardste en het rauwste van het album. Loodzware stonerriffs en rauwe krachtige zang laten een krachtig en zelfbewust Komatsu zien. Op ‘There Must Be Something In Your Water’ zien we dan weer de groovy kant van Komatsu. ‘The Long Way Home’ is een van de hoogtepunten van ‘Recipe for Murder One’ met een catchy gitaarriff die zich in je kop nestelt en geweldige zang. Maar vooral met een refrein waarbij je de vuisten tijdens een liveshow al de lucht in ziet gaan als het hele publiek meebrult met “My trigger, My Generator, Diffuser, Integrator!”. ‘Against All Odds’ heeft niks te maken met het gelijknamige mierzoete nummer van Phil Collins uit de jaren 80. ‘Against All Odds’ van Komatsu is loodzware Sludge met een hoofdletter S, messcherp en meedogenloos. Het afsluitende ‘Breathe’ is een lange traag voortrollende psychedelische groove die zwaar leunt op de grommende bas van Martijn Mansvelders.
‘Recipe for Murder One’ is een enorme sprong voorwaarts Komatsu. Niet klinkt de band krachtiger en zelfverzekerder dan ooit, de liedjes zijn stuk voor stuk sterke composities waarin je bij elke draaibeurt weer nieuwe details hoort. ‘Recipe For Murder One’ wordt op 23 september gepresenteerd in het Blue Collar Hotel in Eindhoven. Meer informatie en tickets vind je hier.
Het album wordt op cd uitgebracht door Argonauta Records, vinyl wordt uitgegeven door Lighttown Fidelity. (8,5/10)
