Marilyn Manson komt in Philharmonie niet tot een hoogtepunt

Marilyn Manson houdt misschien wel een beetje van Nederland. Vorig jaar augustus trad hij nog op in TivoliVredenburg en in november stond hij in het Klokgebouw. Nu heeft Patronaat hem geboekt in de Philharmonie. Doe eens gek dacht Patronaat: Industrial metal in een theaterzaal. Maar juist zulke combinaties kunnen vaak mooie momenten opleveren. Is dat vanavond ook zo?

Eerst mag de Engelse postpunkband INK. een half uurtje in het donker spelen, als opwarmer. Het is niet echt opvallende muziek, en de bezoekers zit er ook niet echt op te wachten lijkt het: dat juicht alleen als de band vraagt wie er zin heeft in Marilyn. De opvallende rode lichtjes op de fret van de gitaar is waarschijnlijk het enige wat bij blijft.

Na een korte pauze gaat de rookmachine aan. Marilyn Manson gaat beginnen en de mobiele telefoons schieten in de lucht: dit wil je blijkbaar streamen in plaats van meemaken. Erg tof hoe dicht bij je de artiest staat in deze zaal, een barrière van nog geen meter scheidt het publiek en het lage podium. Een spannend momentje tijdens het openingsnummer ‘Irresponsible Hate Anthem’ voor een concertfotograaf: die wordt even kort bij de haren gepakt.

Het optreden is simpel van opzet. Er hangen twee grote kruizen aan de zijkanten van het podium en verder geen poespas. Strakke riffs en drums zoals we van Manson gewend zijn. Rond het vierde nummer ‘Disposable Teens’ lijkt het publiek ook los te komen: handen gaan in de lucht en ritmisch raken de rechterhanden de linker. Er ontstaat een pogo en op het balkon wordt ook flink gedanst.

Maar de chemie komt nooit helemaal van de grond vanavond. Misschien komt het wel omdat Marilyn Manson niet weet waar hij is: Als hij vraagt “Amsterdam how are you?” reageert de zaal verontwaardigd. Manson pikt het wel op en slaat zich zelf voor het hoofd. Hij vraagt hoe hij zijn fans vanavond dan wel moet aanspreken, maar het geschreeuw van de mensen zijn slecht “Words” voor hem. “I will just call you the ‘mOBSCENE’.” en dat vindt het publiek ook goed.

Na ‘mOBSCENE’ probeert Manson het nog een keer en geeft de microfoon aan een bezoeker. “How should I call you people?” Je denkt nu komt het verlossende antwoord, maar de bezoeker grapt: “Nipples”. Het concert zakt nu wat in, ‘KILL4ME’, het eerste nummer in de set van de nieuwe plaat ‘Heaven Upside Down’ wordt lauwtjes ontvangen. ‘Say10’ is het enige andere nieuwe nummer in de set waar dan wel weer volop wordt meegezongen.

Ouder werk wordt gewaardeerd: ‘The Dope Show’, ‘Sweet Dreams (Are Made of This)’, ‘The Fight Song’. Na een goed uur is het opeens afgelopen. Er komt natuurlijk nog een verplichte toegift, met natuurlijk ‘The Beautiful People’. Dat is het laatste nummer dat Marilyn Manson speelt ondanks dat er op de setlist nog ‘Cry Little Sister’ staat. De prachtige locatie heeft helaas niet geleid tot een memorabel optreden, slechts vermakelijk, en misschien is het dan maar beter om met je beste nummer te eindigen.

Foto’s (c) Matthijs Mekking