Pain of Salvation wisselt oud en nieuw werk goed af in de Melkweg
“Er kan niet genoeg goede muziek zijn”, dacht Daniel Gildenlöw, de frontman van Pain of Salvation tijdens het plannen van tourdata van 2018. En dat klopt. Genietend van het succes van het nieuwste album, ‘In The Passing Light of Day’, dat in 2017 werd uitgebracht, ging de band opnieuw op tournee door Europa, alsof ze de plaatsen die ze eerder hadden gemist nog wilden bezoeken. Een van die plaatsen was de Melkweg in Amsterdam en op 15 september, na 11 jaar afwezigheid, is de band eindelijk in Amsterdam aangekomen.
De show begint met de Italiaanse prog-band Kingcrow. Enthousiast en energiek lanceren zij hun set, in hoop op waardering van de menigte. Zeker, er zijn mensen in die menigte die duidelijk alleen voor Pain of Salvation zijn gekomen, maar dat heeft geen invloed op de jongens op het podium en ze geven een keiharde prestatie voordat ze het podium teruggeven aan het hoofdprogramma van de avond.
Zoals altijd gaan de lichten vlak voor aanvang uit en beginnen de bekende deuntjes van het nieuwste album op de achtergrond te spelen. De band verschijnt op het podium en krijgt een luid applaus van het publiek. De band lanceert meteen een drietal nummers van het nieuwste album. Zeer krachtig, maar toch zeer zacht wordt ‘On A Tuesday’ gevolgd door de ritmische gekte bij ‘Reasons’ en de absolute schoonheid en rauwheid van ‘Meaningless’. Er kan geen betere openingssectie zijn dan deze, die iedereen eraan herinnert wat het nieuwe album is. “Geen verrassingen” zou je denken als de band verder gaat met een goed afgestemd duo van ‘Falling’ en ‘The Perfect Element’. En dan, alsof het het bewijs is dat de band naar zijn fans luistert, verandert de zaal in een disco en het ‘Disco Queen’-nummer (5 jaar geleden voor de laatste keer gespeeld) wordt met al zijn entourage aan het publiek gepresenteerd. En alsof dat nog niet genoeg is, gaat de band verder en blijft in 1998, bij het album ‘One Hour by the Concrete Lake’ met tracks ‘Inside Out’ en ‘Handful of Nothing’.
Als de show nu afgelopen zou zijn, zal je niemand horen klagen. Maar de show is zelfs nu nog niet over, en de band keert terug naar het nieuwste album met een ‘Full Throttle Tribe’. Hiermee verlaat de band het podium om er (uiteraard) weer op terug te worden geroepen. Na wederom een ouder nummer (‘Used’), lanceert de band het meest passende nummer van vandaag, ‘The Passing Light of Day’. Hiermee sluit de band af. Met dit emotioneel zuivere en eerlijke nummer, wat lijkt op een verdrietig maar toch verheugend afscheid, eindigt de show, waarna fans meer verlangen. Helaas voor hen, maar misschien de volgende keer wel.
Foto’s (c) Eugene Kabanets
