Powerwolf’s heavy metal mis drukbezocht in AFAS

Het is 2 december als Powerwolf terugkeert naar Nederland, zo’n 3 jaar na zijn laatste bezoek. Ditmaal strijkt de heilige metal mis neer in AFAS, waar de wolven een nieuw album mee hebben in de vorm van ‘Call of the Wild’. De supports van deze avond zijn ook niet mis; we beginnen op het oorlogspad met Warkings en gaan daarna door naar een shred fiesta met DragonForce.

De gemaskerde formatie van Warkings heeft als opener de taak om een goed gevuld AFAS op te warmen voor de volgende acts. De combinatie van simpele doch sterke instrumentals, de schone stem van zanger ‘The Tribune’ (geen van de leden hebben namen; ze zijn allen vernoemd naar oorlogshelden) en de afwisseling met Morgana La Fey’s growls zorgen voor een heerlijk geluid. Combineer dit met de opzwepende interactie die de band heeft en de actieve lichtshow, en het zou niet meer mogen verbazen dat de band al snel het publiek in de palm van zijn hand heeft. Hoewel de band een paar weken terug nog een nieuw album heeft uitgebracht, haalt de band zijn kracht vooral uit zijn eerste album ‘Reborn’ voor deze set.

Hoewel de bands compleet andere setups hebben, duurt de changeover naar DragonForce niet al te lang. De band staat nog steeds bekend om het gigantisch snelle gitaarwerk van Herman Li en Sam Totman. Naast de gigantische licht setup van AFAS zelf heeft de band nog eens twee gigantische LED schermen bij zich, en een set oversized arcade kasten die zowel verhogingen zijn voor bandleden om op te klimmen, als displays. Als kers op de top heeft de drumkit van Gee Anzalone een acryl snare met RGB strips er in. De band speelt op een paar gemiste noten bij ‘Through the Fire and the Flames’ na een erg strakke set en combineert dit met veel energie op het podium. De set is gebalanceerd tussen oudere en nieuwere nummers, waarbij de focus iets meer naar het recentste album ‘Extreme Power Metal’ ligt, waar natuurlijk de Celine Dion cover ‘My Heart Will Go On’ niet van mag missen.

Het ombouwen naar de set van Powerwolf duurt iets langer, maar dit mag ook wel gezien de setup die de band mee brengt; een hoop decor wat er uit ziet alsof het uit een kerk zou kunnen komen en een flink scala aan vuur, sparklers en lichtkogels.

Powerwolf speelt zoals we van de band gewend zijn een gigantisch strakke set; het geluid is perfect afgesteld en de lichtshow sluit goed aan op de muziek. De band weet het publiek te betoveren en sleept het mee in het verhaal van zijn metal kerk, en daarmee in zijn zang, mosh pit en enige andere acties die zanger Attila Dorn verlangt. Combineer dit met een show die kwaliteitsgewijs bijna in het theater zou kunnen, en het hoeft geen verrassing meer te zijn dat Powerwolf keer op keer een goede show neer zet en meer mensen weet te bekeren tot zijn metal religie.

Ook Powerwolf brengt vanavond een gebalanceerde set, waarbij van de meeste albums wel minstens een nummer langs komt, waarbij de nieuwe albums toch net wat meer voor komen dan de oudere.
De combinatie van deze drie ijzersterke sets zorgen er voor dat dit een van de beste power metal shows is die het afgelopen jaar heeft plaats gevonden; bekeert u allen tot de kerk van Powerwolf!