Kempenerpop wekt Waalre
Kempenerpop is na een jaartje afwezigheid weer neergestreken in Waalre voor haar 29e editie. Op de parkeerplaats naast het Stationskoffiehuis zijn een buitenpodium, de Power 4 You stage en een tentpodium, the Jack stage, opgetrokken voor drie dagen live muziek. Op zondag is er zelfs ook nog Daans Dance Department, een grote trailer waar verschillende DJ’s de hele dag de vetste platen draaien.
Op deze zonnige zaterdag 13 juni is het aan de IJslanders van The Vintage Caravan om het festival te openen. Helaas is er op dit moment, om half 3, maar weinig publiek op het terrein. Dit mag de pret echter niet drukken, en de band speelt alsof zijn leven er van af hangt, tot genoegen van het publiek. Deze band had veel later op de dag kunnen spelen, maar moesten zij later op de dag ook nog aantreden op het Belgische Retie Rockt.
Halverwege het optreden van The Vintage Caravan komt echter een probleem naar boven waar we de hele dag nog last van hebben. Omdat de podia dicht bij elkaar liggen, is de soundcheck van het tentpodium tot op het hoofdpodium te horen. De sympathieke band gaat hier met een gezonde dosis humor mee om, maar storend is het wel.
De soundcheck geluiden kwamen van het Belgische Faith in Fate. Deze jonge winnaars van de Kempenerpopprijs laten zien dat ze deze prijs verdiend hebben. De punk met ska-invloeden klinkt bevlogen, maar de mannen lijken van tijd tot tijd nog wat onwennig op het podium.
Minder onwennig zijn de garage rockers van Magnetic Spacemen. De mannen deelden eerder het podium met internationale acts als White Cowbell Oklahoma, Nashville Pussy en Electric Eel Shock. Toch is een uur speeltijd iets te lang voor de punk georiënteerde muziek.
Vanonder de rook van Eindhoven Airport komt een nieuwe Eindhovense band, Skullshaker. De zompige rock van deze mannen wordt goed ontvangen door het publiek, en tijdens de show wordt het nog heter in de tent dan dat het al was. Hoewel de muziek zeker niet slecht is, mist deze toch nog wat originaliteit.
Na al het gitaargeweld is het tijd voor de pop punk van Call It Off. Zeker het jonger publiek weet goed om te gaan met deze dansbare muziek. Er eindigen dan ook meerdere kinderen op het podium om de band te ondersteunen.
Het oudere publiek kan vervolgens zijn lol op met Roy P-cat and the V8 daddies. De mix van rock ‘n’ roll en rhythm & blues weet het vanaf de eerste noten publiek in de tent aan het dansen te krijgen.
Het hoofdpodium is de rest van de avond in Eindhovense handen, beginnend met de mannen van Wolfskop. Na een rustige cover van Phil Collins’ ‘Something In The Air Tonight’ laten de mannen hun ware hardrock gezicht zien. Hoewel Wolfskop een jonge band is, zijn de bandleden stuk voor stuk veteranen, en dat is te merken. De nummers steken goed in elkaar, er wordt strak gespeeld en de vocale harmonieën zijn erg goed. Er wordt deze avond in de vorm van ‘Michael J. Fox’ ook een nieuw nummer gespeeld. Een kleine domper is dat de eerste moshpit van vandaag pas bij de laatste noten van het optreden tot stand komt, en dus al snel weer tot stilstand komt.
Stilstaan is er niet bij met de rockabilly punks van Bonsai Kitten. De drie turf hoge zangeres Tiger Lilly Marleen weet het publiek goed te bedwingen en zelfs letterlijk te beklimmen. Wanneer de band begint aan de Alice Cooper cover ‘Poison’ ontstaat er een pit voor het podium die niet stopt tot na de afsluiter ‘Take It Easy, But Take It’. Hoewel het geluid veel te hard stond, was dit toch een hoogtepunt van het festival.
Tenslotte heeft Peter Pan Speedrock de eer om deze dag af te sluiten. De koningen van de Eindhovense rockscene spelen een bevlogen set van oud en nieuw materiaal. Bandmascotte Dikke Dennis is vandaag thuis gebleven, maar dat mag de pret niet drukken. Zowel publiek als band geven de volle honderd procent en lijken na de toegiften ‘Resurrection’ en ‘Rocketfuel’ volledig gebroken.
