Tribulation – Down Below

Tribulation is een band uit Zweden. Ooit begonnen in 2004 als een best wel stevige up tempo death metal band met wat spooky / horror invloeden. Dit is nog goed te horen op hun debuut album uit 2009 ‘The Horror’. Het daarop volgende album ‘The Formulas of Death’ kreeg al een heel ander gezicht mee. Het tempo ging omlaag en de old school horror sfeer werd steeds meer in de sound verweven. In 2015 werden ze opgepikt door Century Media Records, en met het geweldige album ‘The Children of the Night’ had Tribulation haar eigen geluid gevonden en werden ze bekend bij het grote publiek.

De death metal is op het nieuwe album, ‘Down Below’, nog meer op de achtergrond getreden en is eigenlijk alleen nog maar terug te horen in de zang van Johannes Andersson. De muziek is niet meer in een hokje te stoppen, maar als we dan toch een poging moeten wagen dan zou ik het Nosferatu death rock willen noemen. Dit slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar de sfeer die band neer weet te zetten zou zo onder de Nosferatu films uit 1922 gezet kunnen worden. Tribulation klinkt, oud, mystiek, stoffig maar ook vernieuwend, eigen en ondanks dat alles al een keer is gedaan, zeer origineel. Nog meer dan op het vorige album weet de band zijn eigen geluid te laten horen en ze zijn daarin duidelijk gegroeid. De songs zijn zo pakkend geworden, dat het dicht tegen popmuziek aan gaat zitten, maar het hele vampier imago wat de band eromheen bouwt zorgt er toch voor dat het allemaal duister blijft. Het is een hele andere benadering dan bijvoorbeeld Cradle of Filth die qua thematiek uit het zelfde vaatje tapt, alleen is de muzikale benadering niet te vergelijken.

Het album begint zeer sterk met de single ‘The Lament’. Een goed gekozen openingssong omdat dit nummer eigenlijk alles omvat waar Tribulation tegenwoordig voor staat. Het daar opvolgende nummer ‘Nightbound’ gaat door op dezelfde voet en in hetzelfde tempo. Vooral de zeer pakkende hoofdriff blijft lekker hangen. De albumtitel ‘Down Below’ komt langs in misschien wel het sterkste nummer van de plaat ‘Subterranea’. De riffs van Adam Zaars en Jonathan Hulten zijn zeer sterk en sfeervol, en ook de leads passen perfect in het geheel. De productie is ook van uitzonderlijke kwaliteit, maar dat mag ook wel als je de Soundtrade Studios gebruikt waar helden als Abba en Yngwie Malmsteen hun klassiekers hebben opgenomen. Na een kort piano intermezzo in Dracula stijl wordt het tweede deel van het album ingezet met als uitschieters ‘Cries from the Underworld’ en het slot epos ‘Here Be Dragons’. Het tempo op de B kant (van de vinyl) ligt duidelijk lager en de meer pakkende nummers staan wat mij betreft op de A kant. Tribulation heeft wederom een heel sterk album afgeleverd die hun snel groeiende status alleen maar zal bevorderen. Niet meer dan terecht want dit is eindelijk weer eens een band met een geheel eigen geluid.

Als je kans krijgt moet je de band ook zeker live gaan zien. De sfeervolle muziek word op het podium zeer goed en theatraal uitgebeeld, door voornamelijk de gitaristen, waarvan er zeker één op ballet heeft gezeten. Ga dit luisteren, ga dit beleven; Tribulation is geweldig!

(88/100, Century Media Records)

Tracklist:
01. The Lament
02. Nightbound
03. Lady Death
04. Subterranea
05. Purgatorio
06. Cries From The Underworld
07. Lacrimosa
08. The World
09. Here Be Dragons

Line-Up:
Johannes Andersson – Bass, Vocals
Adam Zaars – Guitars
Jonathan Hultén – Guitars
Jakob Johansson – Drums