Kristoffer Gildenlöw – Empty
‘Empty’ is het nieuwe album van zanger/multi-instrumentalist Kristoffer Gildenlöw. De rustige start van ‘Time To Turn The Page’ raakt me meteen. De zang klinkt vervormd en is soms vrij scherp en cynisch van klank. Ineens zijn tempo en volume van de muziek hoger, er klinkt een cynisch lachje. De muziek blijft intens, dit vloeit over naar een minimalistisch gespeeld deel, de muziek kruipt onder mijn huid. In ‘The End Of The Run’ blijft de schepper proberen de mens te helpen. De mens weet wat goed is, maar blijft verkeerde keuzes maken. De zachte zang van Kristoffer klinkt somber. De rustige muziek bevat bijna ongemerkt redelijk wat (vocale) details. Op een gegeven moment lijkt er wat frustratie in de stem van Kristoffer te klinken. Tijdens een instrumentaal stuk wat hierop volgt is het volume korte tijd wat hoger. Heel langzaam dooft dit prachtig opgebouwde nummer uit, alsof er niets meer bestaat.
‘He’s Not Me’ gaat over de constante zoektocht naar wie we zijn. Het “constante”ritme past bij het alsmaar doorgaan. Ook hier vormt de (gestapelde) zang een ultieme balans met de muziek. Bovendien zijn alle instrumenten onderling in perfecte harmonie met elkaar.
Zowel het ritme als de melodie hebben van ‘Black & White’ een aangename flow. Dit nummer is een ode aan de helden uit het verleden die belangrijk waren voor de mensheid. Tot en met de laatste seconde hoor je zachte details. Ook ‘Down We Go’ heeft een hele zachte start, de sobere zang past bij de sfeer. Kristoffer vertelt dat we in onze egoïstische samenleving graag met een beschuldigende vinger naar een ander wijzen. Op het moment dat we voor onze schepper staan, blijkt dat we onze eigen fouten niet gezien hebben. De (gestapelde) zang en muziek blijven in ongeveer dezelfde, aangename flow, zo lijkt dit nummer te eindigen. Maar er volgt een gave wending naar een meeslepend instrumentaal stuk, met fantastisch gitaarpel. Ondanks de contrasten met “het eerste deel” van dit nummer, blijft de eenheid bewaard.
Een mens is aan het einde van zijn/haar leven in ‘Means To An End’. Deze persoon klaar is voor het einde, toch blijft het vuur branden, en daarmee de wens om te blijven leven. De luisteraar mag zelf een invulling geven aan het plotseling einde van dit nummer. Twee mensen dromen in het melancholische ‘Beautiful Decay’ om uit hun kleine dorp weg te gaan en hun dromen te volgen. Jaren gaan voorbij, totdat het te laat is om te gaan. De dromen sterven weg…
Zachte, sferische geluiden van ‘Empty’ lopen heen en weer in de koptelefoon. Langzaam nemen volume en ontrust toe.. en weer af. De mensen blijven hulp vragen voor de ellende die ze zelf veroorzaakt hebben. De schepper zit met een dilemma: gaat hij de mensheid verwijderen om opnieuw te kunnen starten? Of laat hij alles zoals het is? Hij vindt dat hij faalt, hij voelt zich leeg. De moedeloosheid hoor je in de zang. Je voelt de emotie ook in het instrumentale deel. Het gitaarspel is gaaf, de fade out had misschien wat langer mogen duren.
De teksten zijn soms moeilijk te doorgronden. Maar je voelt en hoort dat de manier van zingen constant één geheel vormt met de muziek. Ook de muziek zelf is fantastisch: strijkinstrumenten, de ritmesectie, gitaren en toetsen, alles is in balans met elkaar. Vanwege de soberheid moet ‘Empty’ misschien even groeien. De muziek is over het algemeen rustig, toch hoor je steeds weer nieuwe details. De tempo en volume wisselingen zijn subliem toegevoegd. ‘Empty’ is een album om in alle rust van te genieten. (90/100)(New Joke Music)
Tracklist
- Time To Turn The Page 03:35
- The End Of The Run 04:37
- Harbinger Of Sorrow 04:29
- He’s Not Me 05:56
- Black & White 05:25
- Down We Go 07:33
- Turn It All Around 03:15
- Means To An End 04:04
- Beautiful Decay 04:02
- The Brittle Man 02:30
- Saturated 04:58
- Empty 09:53
Lineup
- Kris – Vocals (lead, backing), bass guitar (fretted, fretless), electric guitar, acoustic guitar, mandolin, keyboards, percussion
- Dirk Bruinenberg – Drums
- Jeroen Molenaar – Drums
- Joris Lindner – Drums and Hammond Organ
- Paul Coenradie – Guitar solos
- Marcel Singor – Guitar solo
- Patrick Drabe – Guitar solo
- Ola Sjönneby – Brass
- Ben Mathot – Violin
- Anne Bakker – Violin and Viola
- Maaike Peterse – Cello
- Jan Willem Ketelaers – Backing Vocals
- Erna Auf der Haar – Backing Vocals
